Czy wiesz z kim mieszkasz? ;) Ile
psu do wilka?
Ponieważ pośród dzisiejszych
psiarzy wiele jest sporów odnośnie tego, czy pies jest krewnym wilka, czy wilk
jest krewnym psa, ile mają z sobą wspólnego, spróbuję przybliżyć pewne podobieństwa
i różnice, oraz z czego one wynikają.
Niewątpliwie pies jest krewnym
wilka, i wciąż ma wiele cech do wilka podobnych, między innymi takich jak
instynkt myśliwego. To ten właśnie instynkt został wykorzystany przez ludzi,
nie tylko przez myśliwych, ale i pasterzy do pomocy w codziennych zajęciach. Co
więcej, cały instynkt polowania sprytnie przekształciliśmy w podstawę na której
pies pracuje dla nas także na wiele innych sposobów. Ta droga oczywiście była bardzo długa, tak jak długo towarzyszy człowiekowi pies.
Pies podobnie jak wilk
funkcjonuje w swoim psim stadzie jeśli je ma. Podobnie potrafi stworzyć
zorganizowaną społeczność (może za wyjątkiem pudli, co ponoć dowiedziono w pewnym
eksperymencie), i przekazywać umiejętności potomstwu. Jeśli ma ku temu warunki.
Jednak o ile wilk, jako zwierze
dzikie jest zupełnie niezależne i samodzielne, o tyle pies nie.
Rozwój psa wobec rozwoju dzikiego
wilka jest nieco ograniczony, albo raczej inaczej ukierunkowanym. Pies
udomowiony pozostaje niesamodzielny, trochę niczym wieczne szczenię wilka, dzięki
czemu potrafi się podporządkowywać człowiekowi przez całe życie, co wilkom się raczej nie udaje.
Wilki potrafią się zaprzyjaźniać
z ludźmi, co nie zmienia faktu, że pozostają niezależne i decydują same za
siebie. Pies domowy chętnie poddaje się woli człowieka, do tego został
stworzony, do tego selekcjonowany przez niezliczoną ilość pokoleń. (Chyba, że
mamy do czynienia z taką rasą jak np. Wilczak czechosłowacki, będący wynikiem relatywnie "świeżego" połączenia wilka z psem, ale mówimy teraz o większości psów, będących od pokoleń
w pełni psami.)
A zatem nie jest dobrym pomysłem
wymagać od udomowionego psa pełnej niezależności i samodzielności, ponieważ nie
leży to w jego naturze i generuje mnóstwo problemów, od codziennych,
wychowawczych począwszy, na braku bezpieczeństwa dla psa i jego otoczenia w
dzisiejszym cywilizowanym świecie skończywszy.
Pies udomowiony ma w sobie wciąż
całe mnóstwo wilczych instynktów, zależne od rasy mniej lub bardziej dających o
sobie znać, a podstawową różnicą między psem i wilkiem jest to, że pies domowy potrzebuje
człowieka, i jego opieki.
Dorosły pies wedle badań
naukowców ma umysł porównywalny do 2-3 letniego dziecka. Czy wymagacie od
takiego dziecka pełnej samodzielności?!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz