wtorek, 29 sierpnia 2017

Pies czy wilk?

Czy wiesz z kim mieszkasz? ;) Ile psu do wilka?

Ponieważ pośród dzisiejszych psiarzy wiele jest sporów odnośnie tego, czy pies jest krewnym wilka, czy wilk jest krewnym psa, ile mają z sobą wspólnego, spróbuję przybliżyć pewne podobieństwa i różnice, oraz z czego one wynikają.
Niewątpliwie pies jest krewnym wilka, i wciąż ma wiele cech do wilka podobnych, między innymi takich jak instynkt myśliwego. To ten właśnie instynkt został wykorzystany przez ludzi, nie tylko przez myśliwych, ale i pasterzy do pomocy w codziennych zajęciach. Co więcej, cały instynkt polowania sprytnie przekształciliśmy w podstawę na której pies pracuje dla nas także na wiele innych sposobów. Ta droga oczywiście była bardzo długa, tak jak długo towarzyszy człowiekowi pies.
Pies podobnie jak wilk funkcjonuje w swoim psim stadzie jeśli je ma. Podobnie potrafi stworzyć zorganizowaną społeczność (może za wyjątkiem pudli, co ponoć dowiedziono w pewnym eksperymencie), i przekazywać umiejętności potomstwu. Jeśli ma ku temu warunki.
Jednak o ile wilk, jako zwierze dzikie jest zupełnie niezależne i samodzielne, o tyle pies nie.
Rozwój psa wobec rozwoju dzikiego wilka jest nieco ograniczony, albo raczej inaczej ukierunkowanym. Pies udomowiony pozostaje niesamodzielny, trochę niczym wieczne szczenię wilka, dzięki czemu potrafi się podporządkowywać człowiekowi przez całe życie, co wilkom się raczej nie udaje.
Wilki potrafią się zaprzyjaźniać z ludźmi, co nie zmienia faktu, że pozostają niezależne i decydują same za siebie. Pies domowy chętnie poddaje się woli człowieka, do tego został stworzony, do tego selekcjonowany przez niezliczoną ilość pokoleń. (Chyba, że mamy do czynienia z taką rasą jak np. Wilczak czechosłowacki, będący wynikiem relatywnie "świeżego" połączenia wilka z psem, ale mówimy teraz o większości psów, będących od pokoleń w pełni psami.)
A zatem nie jest dobrym pomysłem wymagać od udomowionego psa pełnej niezależności i samodzielności, ponieważ nie leży to w jego naturze i generuje mnóstwo problemów, od codziennych, wychowawczych począwszy, na braku bezpieczeństwa dla psa i jego otoczenia w dzisiejszym cywilizowanym świecie skończywszy.
Pies udomowiony ma w sobie wciąż całe mnóstwo wilczych instynktów, zależne od rasy mniej lub bardziej dających o sobie znać, a podstawową różnicą między psem i wilkiem jest to, że pies domowy potrzebuje człowieka, i jego opieki.

Dorosły pies wedle badań naukowców ma umysł porównywalny do 2-3 letniego dziecka. Czy wymagacie od takiego dziecka pełnej samodzielności?!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz