Pies czy wilk?

Czy wiesz z kim mieszkasz? ;) Ile psu do wilka?

Ponieważ pośród dzisiejszych psiarzy wiele jest sporów odnośnie tego, czy pies jest krewnym wilka, czy wilk jest krewnym psa, ile mają z sobą wspólnego, spróbuję przybliżyć pewne podobieństwa i różnice, oraz z czego one wynikają.

Niewątpliwie pies jest krewnym wilka, i wciąż ma wiele cech do wilka podobnych, między innymi takich jak instynkt myśliwego. To ten właśnie instynkt został wykorzystany przez ludzi, nie tylko przez myśliwych, ale i pasterzy do pomocy w codziennych zajęciach. Co więcej, cały instynkt polowania sprytnie przekształciliśmy w podstawę na której pies pracuje dla nas także na wiele innych sposobów. Ta droga oczywiście była bardzo długa, tak jak długo towarzyszy człowiekowi pies.

Pies podobnie jak wilk funkcjonuje w swoim psim stadzie jeśli je ma. Podobnie potrafi stworzyć zorganizowaną społeczność (może za wyjątkiem pudli, co ponoć dowiedziono w pewnym eksperymencie), i przekazywać umiejętności potomstwu. Jeśli ma ku temu warunki.

Jednak o ile wilk, jako zwierze dzikie jest zupełnie niezależne i samodzielne, o tyle pies nie.

Rozwój psa wobec rozwoju dzikiego wilka jest nieco ograniczony, albo raczej inaczej ukierunkowanym. Pies udomowiony pozostaje niesamodzielny, trochę niczym wieczne szczenię wilka, dzięki czemu potrafi się podporządkowywać człowiekowi przez całe życie, co wilkom się raczej nie udaje.

Wilki potrafią się zaprzyjaźniać z ludźmi, co nie zmienia faktu, że pozostają niezależne i decydują same za siebie. Pies domowy chętnie poddaje się woli człowieka, do tego został stworzony, do tego selekcjonowany przez niezliczoną ilość pokoleń. (Chyba, że mamy do czynienia z taką rasą jak np. Wilczak czechosłowacki, będący wynikiem relatywnie "świeżego" połączenia wilka z psem, ale mówimy teraz o większości psów, będących od pokoleń w pełni psami.)

A zatem nie jest dobrym pomysłem wymagać od udomowionego psa pełnej niezależności i samodzielności, ponieważ nie leży to w jego naturze i generuje mnóstwo problemów, od codziennych, wychowawczych począwszy, na braku bezpieczeństwa dla psa i jego otoczenia w dzisiejszym cywilizowanym świecie skończywszy.

Pies udomowiony ma w sobie wciąż całe mnóstwo wilczych instynktów, zależne od rasy mniej lub bardziej dających o sobie znać, a podstawową różnicą między psem i wilkiem jest to, że pies domowy potrzebuje człowieka, i jego opieki.

Dorosły pies wedle badań naukowców ma umysł porównywalny do 2-3 letniego dziecka. Czy wymagacie od takiego dziecka pełnej samodzielności?!

Pies - czyli z kim mamy do czynienia?

Pewien mój kursant powiedział kiedyś mądre, choć smutne zdanie:
"Ludzie dziś są na tyle daleko od natury, że już jej nie rozumieją". 

Spróbujmy, więc zastanowić się od początku - z kim mamy do czynienia?

Pies to:

Zwierzę stadne - a zatem potrzebuje stada, potrzebuje towarzystwa i akceptacji; naturalnym jest dla niego funkcjonowanie na pewnych zasadach na jakich działa zorganizowane stado.

Zwierzę udomowione - potrzebuje towarzystwa swojego gatunku, ale potrzebuje również człwowieka; proces udomowienia przyczynił się do powstania tej więzi i zależności.

Zwierzę polujące - poza tym, że w mniejszym lub większym stopniu zwykle gania wszystko co się rusza przynajmniej na etapie szczenięcym, oznacza to, że ma instynkt zdobywania pożywienia poprzez wysiłek fizyczny i umysłowy. Proces udomowienia wydłużył jeszcze drogę zdobywania pożywienia, poprzez zadania jakie pies wykonywał dla człowieka, i za które był przez człowieka karmiony, ogólnie dostawał "wikt i opierunek".

Poza tym pies to zwierzę niezwykle emocjonalne, empatyczne, inteligentne i mocno rozwinięte duchowo, choć wciąż wielu ludzi zdaje się tego nie dostrzegać.
Pies to też najbardziej elastyczne i adaptowalne do przeróżnych warunków życia zwierzę, byle mieć obok swoje stado, i/lub swojego człowieka.
No, może najbardziej adaptowalne, oprócz kozy ;)

Dlaczego o tym piszę? Ponieważ z tego wynika cała reszta psa!

Każdego psa. Niezależnie od wielkości ani rasy.
Oczywiste? A jednak w dzisiejszym ludzkim świecie często to jakby umyka.
Od tego zaczyna się instrukcja obsługi psa.
Jeśli znamy instrukcję obsługi, wiemy jak sprawić, by pies działał poprawnie.
c.d.n. :)